"การค้นพบเตาถลุงเหล็ก" นายธเนตร พงศกรพันธ์ คือผู้ค้นพบเตาถลุงเหล็กแห่งนี้เพราะจะนำต้นลางสาดไปปลูกบริเวณใกล้ ๆ จอมปลวก เมื่อขุดดินลงไปกลับพบว่า มีลักษณะแข็ง ขุดไปเรื่อย ๆ พบหินสีดำฝังอยู่ เมื่อขุดไปทั่วบริเวณเจอหินลักษณะเช่นนั้นอีก ครั้งแรกที่พบคิดว่า วัตถุที่อยู่ในเตาถลุงเหล็กเป็นหินแต่เมื่อนำไปตรวจสอบกับสำนักศิลปากรที่ 12 พบว่า วัตถุที่พบมีลักษณะเป็นตะกรันที่สะสมกันเป็นก้อนขนาดต่าง ๆ ที่เกิดจากการสะสมของการเผาเหล็ก ณ เตาหลอมถลุงแห่งนี้ ครั้งหนึ่งนายเธนตร พงศกรพันธ์เคยำตะกรันที่พบบริเวณเตาถลุงเหล็กไปให้ “พ่อท่านใจ วัดวังหลวง” ตรวจสอบดูว่าเป็นอย่างไร พ่อท่านใจบอกว่า “ส่วนตัวท่านไม่รู้หรอกแต่จะมีพระอีกรูปหนึ่งที่พอจะให้คำตอบได้” เมื่อพระรูปนั้นมาถึงท่านได้บอกว่า “ประตูของเตาถลุงเหล็กอยู่ทางทิศตะวันออก หินด้านในนั้นเขาจัดเรียงเอาไว้ อย่าขุดสุ่มสี่สุ่มห้า และถ้าเจออะไรล้ำค่าอย่านำมาเป็นของตนเอง” หลังกลับจากวัดนายธเนตร พงศกรพันธ์ได้ทำการขุดเตาถลุงเหล็กในทางทิศตะวันออก ปรากฏว่า มีก้อนหินขนาดใหญ่ปิดอยู่ เมื่อกระทุ้งก้อนหินนั้นจนหลุดออกและขุดเข้าไปก็พบกับประตูของเตาถลุงเหล็กจริง ๆ ซึ่งประตูที่พบมีลักษณะเป็นโพรง (นายธเนตร พงศกรพันธ์ใช้คำว่า “เซิง”) ด้านในเตาพบขี้เถ้าผสมกรวด ข้างในมีลักษณะคล้ายเตาเผาถ่าน ครั้งหนึ่งมีคนเคยมาขอวัตถุเหล่านี้ไปทำมวลสารวัตถุมงคลที่ วัดเทพประธานวนาราม (ข่อยเตี้ย) ตำบลสี่ขีดแต่กลับพบกับเรื่องราวน่าพิศวง เมื่อมีหมอผีท่านหนึ่งทักว่า “วัตถุที่เอามาได้มีการขอเจ้าของเดิมหรือไม่ เพราะตอนนี้มีผู้ชาย รูปร่าง อ้วน ดำ นั่งจ้องอยู่บนเตาถลุงเหล็ก” หลังจากนั้นผู้ที่นำวัตถุไปทำใวลสารต้องกลับมาทำพิธีขอขมาในทันที